Έχεις φωτιά στο αίμα τον έρωτα στο βλέμμα
και χρόνια τώρα εγώ σε κυνηγώ σαν κολασμένος
η σκέψη μου η τρελή η αμαρτωλή σε προσκαλεί
Και παίρνω την κιθάρα και παίζω με λαχτάρα
αγάπη μου κακιά που `σαι γλυκιά σαν αμαρτία
ο πόνος μου θα βγει με μια κραυγή με μια κραυγή
Έλα έλα έλα έλα έλα Μανουέλα
είναι αυτό που νιώθω τρέλα έλα Μανουέλα
θ’ απλώσω τα δυο χέρια να σβήσω όλα τ’ αστέρια
Έλα έλα έλα έλα έλα Μανουέλα
είναι αυτό που νιώθω τρέλα έλα έλα έλα έλα Μανουέλα
|
Έchis fotiá sto ema ton érota sto vlémma
ke chrónia tóra egó se kinigó san kolasménos
i sképsi mu i trelí i amartolí se proskali
Ke perno tin kithára ke pezo me lachtára
agápi mu kakiá pu `se glikiá san amartía
o pónos mu tha vgi me mia kravgí me mia kravgí
Έla éla éla éla éla Manuéla
ine aftó pu niótho tréla éla Manuéla
th’ aplóso ta dio chéria na svíso óla t’ astéria
Έla éla éla éla éla Manuéla
ine aftó pu niótho tréla éla éla éla éla Manuéla
|