Μαράθηκε ο βασιλικός | Maráthike o vasilikós

Μαράθηκε ο βασιλικός που είχα στην αυλή μου,
μαράθηκε η αγάπη σου για μένανε καλή μου.

Μαράθηκε ο βασιλικός, απότιστος και μόνος,
μαράθηκε η καρδούλα μου κι είναι βαρύς ο πόνος.

Σου ζήτησα λίγο νερό, με πότισες φαρμάκι,
σα λουλουδάκι μοναχό με τρώει το σαράκι.

Μαράθηκε ο βασιλικός κι έχασε τ’ άρωμά του,
το δειλινό που έφυγες, έχασε τη λαλιά του.

Μαράθηκε ο βασιλικός και γέρνει λυπημένος,
και στη ζωή μου νόημα δε βρίσκω ο καημένος.

Maráthike o vasilikós pu icha stin avlí mu,
maráthike i agápi su gia ménane kalí mu.

Maráthike o vasilikós, apótistos ke mónos,
maráthike i kardula mu ki ine varís o pónos.

Su zítisa lígo neró, me pótises farmáki,
sa luludáki monachó me trói to saráki.

Maráthike o vasilikós ki échase t’ áromá tu,
to dilinó pu éfiges, échase ti laliá tu.

Maráthike o vasilikós ke gérni lipiménos,
ke sti zoí mu nóima de vrísko o kaiménos.