Βάζω κατάρτι και πανί σε κάθε λέξη
Και την αφήνω στο νερό να ταξιδέψει
Δένω μια πρόταση γερά στην προκυμαία
Να ανεμίζει σαν αγέρωχη σημαία.
Βρίσκω δειλά μια συλλαβή και τη μαλώνω
Έτσι ανέμελα που τρέχει μες στον δρόμο
Και ένα ρήμα ξεχασμένο στα βιβλία
Το ετοιμάζω για να ζήσει μεγαλεία.
Ένα παρελθόν σαν περισπωμένη
Ξάπλα στη στροφή να με περιμένει
Μέλλον σκοτεινό σε καιρό ζητιάνο
Στο συντακτικό τη ζωή μου χάνω.
Παίρνω μια φράση υπεράνω υποψίας
Βάζω γυαλιά στην εποχή της μυωπίας
Και κρύβω πίσω από μια απλή δασεία
Τα όνειρά μου σαν τρανή περιουσία.
Κλείνω προθέσεις και συνδέσμους στο συρτάρι
Σκέψεις εφήβου που μπορεί και να σαλτάρει
Μια αναλφάβητη ζωή τραβάει κάρο
Χωρίς τελεία κι ένα φίλο για τσιγάρο.
Ένα παρελθόν σαν περισπωμένη
Ξάπλα στη στροφή θα με περιμένει
Μέλλον σκοτεινό σε καιρό ζητιάνο
Στο συντακτικό τη ζωή μου χάνω.
|
Oázo katárti ke paní se káthe léksi
Ke tin afíno sto neró na taksidépsi
Déno mia prótasi gerá stin prokimea
Na anemízi san agérochi simea.
Orísko dilá mia sillaví ke ti malóno
Έtsi anémela pu tréchi mes ston drómo
Ke éna ríma ksechasméno sta vivlía
To etimázo gia na zísi megalia.
Έna parelthón san perispoméni
Ksápla sti strofí na me periméni
Méllon skotinó se keró zitiáno
Sto sintaktikó ti zoí mu cháno.
Perno mia frási iperáno ipopsías
Oázo gialiá stin epochí tis miopías
Ke krívo píso apó mia aplí dasia
Ta ónirá mu san traní periusía.
Klino prothésis ke sindésmus sto sirtári
Sképsis efívu pu bori ke na saltári
Mia analfáviti zoí travái káro
Chorís telia ki éna fílo gia tsigáro.
Έna parelthón san perispoméni
Ksápla sti strofí tha me periméni
Méllon skotinó se keró zitiáno
Sto sintaktikó ti zoí mu cháno.
|