Με πήραν στο κατόπι τα περιπολικά
και φεύγω σφαίρα μες στη νύχτα μόνος
Κάτι θα ‘χω κάνει πάλι
μες στην τρέλα, μες στην ζάλη
Άνεμος κυλάει μπροστά μου ο χρόνος
Μαύρο τριαντάφυλλό μου
μου πήρες το μυαλό μου
Μαύρο τριαντάφυλλο του δρόμου
Ουρλιάζουν οι σειρήνες
ραγίζει η βραδιά
σαν το γυαλί και γίνεται κομμάτια
Όπου γυρνάει κι αν πίνει
Όσες μαχαιριές κι αν δίνει
στη γλυκιά της φυλακή με κλείνει
|
Me píran sto katópi ta peripoliká
ke fevgo sfera mes sti níchta mónos
Káti tha ‘cho káni páli
mes stin tréla, mes stin záli
Άnemos kilái brostá mu o chrónos
Mavro triantáfilló mu
mu píres to mialó mu
Mavro triantáfillo tu drómu
Oirliázun i sirínes
ragizi i vradiá
san to gialí ke ginete kommátia
Όpu girnái ki an píni
Όses macheriés ki an díni
sti glikiá tis filakí me klini
|