Με βροχή και με χαλάζι
να σε βρω ξεκίνησα,
κι έχω στην καρδιά μαράζι
γιατί σ’ αποθύμησα.
Τι κι αν βρέχει, τι κι αν βρέχει,
δεν με νοιάζει αν βραχώ.
Η καρδιά μου δεν αντέχει,
έλα απόψε να σε δω.
Με βροχή θα ξενυχτήσω
μπρος στα σκαλοπάτια σου.
Έβγα λίγο ν’ αντικρίσω
τα γλυκά τα μάτια σου.
Τι κι αν βρέχει, τι κι αν βρέχει,
δεν με νοιάζει αν βραχώ.
Η καρδιά μου δεν αντέχει,
έλα απόψε να σε δω.
Κι αν δε βγεις θα ξενυχτήσω
στην κλεισμένη γρίλια σου.
Άνοιξε μου να φιλήσω
τα γλυκά τα χείλια σου.
Τι κι αν βρέχει, τι κι αν βρέχει,
δεν με νοιάζει αν βραχώ.
Η καρδιά μου δεν αντέχει,
έλα απόψε να σε δω.
|
Me vrochí ke me chalázi
na se vro ksekínisa,
ki écho stin kardiá marázi
giatí s’ apothímisa.
Ti ki an vréchi, ti ki an vréchi,
den me niázi an vrachó.
I kardiá mu den antéchi,
éla apópse na se do.
Me vrochí tha ksenichtíso
bros sta skalopátia su.
Έvga lígo n’ antikríso
ta gliká ta mátia su.
Ti ki an vréchi, ti ki an vréchi,
den me niázi an vrachó.
I kardiá mu den antéchi,
éla apópse na se do.
Ki an de vgis tha ksenichtíso
stin klisméni grília su.
Άnikse mu na filíso
ta gliká ta chilia su.
Ti ki an vréchi, ti ki an vréchi,
den me niázi an vrachó.
I kardiá mu den antéchi,
éla apópse na se do.
|