Εγώ κι αν προδοθώ
δε θα προδώσω
κρυφές χαρές κι ελπίδες
εγώ φωτιές ανάβω
για κάθε σκλάβο
που βλέπω μ’ αλυσίδες.
Εγώ κι αν νικηθώ
θα πολεμήσω
για σένα και για μένα
για τα παιδιά του κόσμου
που στέκουν μπρος μου
χλωμά κι αδικημένα.
Έχω τα δώρα του Θεού
με λένε Θεοδώρα
και τα σημάδια του καιρού
δικά μου είναι τώρα.
Λαμά λαμά λαμά
λαμά Χριστέ μου
είμαι ριπή τ’ ανέμου
εγώ δε μοιάζω μ’ άλλη
και το κεφάλι
δεν έσκυψα ποτέ μου.
Κι εσύ που δε μιλάς
θλιμένε φίλε
τα λόγια τούτα μέτρα
παλιές αλήθειες θάψε
κι αρχίνα σκάψε
να βρεις νερό στην πέτρα.
Τότε κι οι δυο μαζί
μα κι άλλοι κι άλλοι
θα γίνουμ’ ένα όλοι
και με φτερά στον ώμο
θα βρούμε δρόμο
για την καινούργια πόλη.
Είμαι της οργής αστέρι
και χειμώνα καλοκαίρι
χίλιους κεραυνούς κρατώ στο χέρι.
|
Egó ki an prodothó
de tha prodóso
krifés charés ki elpídes
egó fotiés anávo
gia káthe sklávo
pu vlépo m’ alisídes.
Egó ki an nikithó
tha polemíso
gia séna ke gia ména
gia ta pediá tu kósmu
pu stékun bros mu
chlomá ki adikiména.
Έcho ta dóra tu Theu
me léne Theodóra
ke ta simádia tu keru
diká mu ine tóra.
Lamá lamá lamá
lamá Christé mu
ime ripí t’ anému
egó de miázo m’ álli
ke to kefáli
den éskipsa poté mu.
Ki esí pu de milás
thliméne fíle
ta lógia tuta métra
paliés alíthies thápse
ki archína skápse
na vris neró stin pétra.
Tóte ki i dio mazí
ma ki álli ki álli
tha ginum’ éna óli
ke me fterá ston ómo
tha vrume drómo
gia tin kenurgia póli.
Ime tis orgís astéri
ke chimóna kalokeri
chílius keravnus krató sto chéri.
|