Με πήρ’ ο έρωτας και τι να κάνω,
λίγο που μ’ άγγιξες πάω να πεθάνω.
Που να το πίστευα πως θα γυρίσει
ο ήλιος κάποτε να με φιλήσει;
Είσαι το άλλο, το κάτι άλλο,
είσαι το βήμα μου το πιο μεγάλο.
Είσαι το άλλο, το κάτι άλλο,
είμαι το θύμα σου το πιο μεγάλο.
Με πήρ’ ο έρωτας και τι να κάνω
που τρέχεις γρήγορα και δε σε φτάνω.
Ό,τι κι αν έζησα το ’χω ξεχάσει,
θόλωσα, τέλειωσα και τα ’χω χάσει.
Είσαι το άλλο, το κάτι άλλο,
είσαι το βήμα μου το πιο μεγάλο.
Είσαι το άλλο, το κάτι άλλο,
είμαι το θύμα σου το πιο μεγάλο.
|
Me pír’ o érotas ke ti na káno,
lígo pu m’ ángikses páo na petháno.
Pu na to písteva pos tha girísi
o ílios kápote na me filísi;
Ise to állo, to káti állo,
ise to víma mu to pio megálo.
Ise to állo, to káti állo,
ime to thíma su to pio megálo.
Me pír’ o érotas ke ti na káno
pu tréchis grígora ke de se ftáno.
Ό,ti ki an ézisa to ’cho ksechási,
thólosa, téliosa ke ta ’cho chási.
Ise to állo, to káti állo,
ise to víma mu to pio megálo.
Ise to állo, to káti állo,
ime to thíma su to pio megálo.
|