Με κλάματα και απειλές
μ’ ανοησίες και ψευτιές
σκηνές τα βράδια που γυρνώ
και μια κοιλιά ως το λαιμό.
Με πνίγεις
Έλα πουλί μου, ξέχασέ τα όλα
η τυραννία είναι τέχνη υψηλή
το θέατρό σου είναι μισό
και το κουράγιο μου λειψό πως να σταθώ;
M’ αφορισμούς και με λυγμούς
με φόβους και με εκβιασμούς
κρατάς στο χέρι τα κλειδιά
μου φαρμακώνεις τα όνειρα
με πνίγεις με πνίγεις
Έλα πουλί μου, ξέχασέ τα όλα
η τυραννία είναι τέχνη υψηλή
μια κωμωδία που αντηχεί στυφά
σαν κούφια ώρα που μας κυνηγά
Έλα πουλί μου, ξέχασέ τα όλα
η τυραννία είναι τέχνη υψηλή
το θέατρό σου είναι μισό
και το κουράγιο μου λειψό πως να σταθώ;
|
Me klámata ke apilés
m’ anoisíes ke pseftiés
skinés ta vrádia pu girnó
ke mia kiliá os to lemó.
Me pnígis
Έla pulí mu, kséchasé ta óla
i tirannía ine téchni ipsilí
to théatró su ine misó
ke to kurágio mu lipsó pos na stathó;
M’ aforismus ke me ligmus
me fóvus ke me ekviasmus
kratás sto chéri ta klidiá
mu farmakónis ta ónira
me pnígis me pnígis
Έla pulí mu, kséchasé ta óla
i tirannía ine téchni ipsilí
mia komodía pu antichi stifá
san kufia óra pu mas kinigá
Έla pulí mu, kséchasé ta óla
i tirannía ine téchni ipsilí
to théatró su ine misó
ke to kurágio mu lipsó pos na stathó;
|