|
Θέλω το θάνατο σε γυάλινο ποτήρι
να είναι διάφανο το “πια δε σ’ αγαπώ”
ποιος έρωτας μου’χει κάνει το χατίρι
για να μην είναι το προαίσθημα κακό
σ’ αυτό το βλέμμα σου
που όλα τα αναβάλλει
θα ναυαγήσει τ’ όνειρό μου νιώθω πάλι
Με την αγάπη τα ‘χω βάλει
που πάντα φαίνεται μεγάλη
και είναι μόνο μια τελεία τόση δα
του ρολογιού τους δείκτες κοίτα
πες μου για πάντα καληνύχτα
και σπάσε την ευαίσθητή μου την καρδιά
Κάτι μου λέει πως αυτό το καλοκαίρι
θα παγιδεύομαι σε δύσκολες στροφές
όμως το αύριο να μη σε ξαναφέρει
δεν έχω όνειρα για τις επιστροφές
σ’ αυτό το βλέμμα σου
που όλα τα αναβάλλει
θα ναυαγήσει τ’ όνειρό μου νιώθω πάλι
|
Thélo to thánato se giálino potíri
na ine diáfano to “pia de s’ agapó”
pios érotas mu’chi káni to chatíri
gia na min ine to proesthima kakó
s’ aftó to vlémma su
pu óla ta anaválli
tha nafagísi t’ óniró mu niótho páli
Me tin agápi ta ‘cho váli
pu pánta fenete megáli
ke ine móno mia telia tósi da
tu rologiu tus diktes kita
pes mu gia pánta kaliníchta
ke spáse tin evesthití mu tin kardiá
Káti mu léi pos aftó to kalokeri
tha pagidevome se dískoles strofés
ómos to avrio na mi se ksanaféri
den écho ónira gia tis epistrofés
s’ aftó to vlémma su
pu óla ta anaválli
tha nafagísi t’ óniró mu niótho páli
|
