Με την ντάμα, με τον ρήγα
κι όλα τ’ άλλα τα χαρτιά
σου ‘χα φτιάξει, ένα σπιτάκι
αλλά τού `βαλες φωτιά.
Σου ‘χα φτιάξει ένα σπιτάκι
μπας και ‘ρθεις κάποια νυχτά.
Που να είσαι, τι να ψαχνεις
τι να θέλεις, τι να λες;
Τα μαλλιά σου, πως τα φτιάχνεις
ποιον να σκέφτεσαι όταν κλαις;
Με το άλφα, με το βήτα
κι άλλα γράμματα σωρό
σου στολίζω τραγουδάκι
και το ρίχνω στον καιρό.
Σου στολίζω τραγουδάκι
που σου λέει σε καρτερώ.
|
Me tin ntáma, me ton ríga
ki óla t’ álla ta chartiá
su ‘cha ftiáksi, éna spitáki
allá tu `vales fotiá.
Su ‘cha ftiáksi éna spitáki
bas ke ‘rthis kápia nichtá.
Pu na ise, ti na psachnis
ti na thélis, ti na les;
Ta malliá su, pos ta ftiáchnis
pion na skéftese ótan kles;
Me to álfa, me to víta
ki álla grámmata soró
su stolízo tragudáki
ke to ríchno ston keró.
Su stolízo tragudáki
pu su léi se karteró.
|