Αν ήμουν καταιγίδα που θέλει ο έρωτάς σου
τα σύννεφα θα είχες παντοτινά δικά σου
θα γινόταν ξανά μερόνυχτα κατακλυσμός
να μοιάζει η αγκαλιά μου του Νώε γυρισμός
Με το ραβδί του Μωυσή
χτυπώ τον βράχο της καρδιάς σου
γλυκό νερό, γλυκό κρασί
να πιω μια νύχτα τα φιλιά σου
Αν ήμουν το κύμα που λούζει το κορμί σου
τη θάλασσα θα είχες ολόκληρη δική σου
θα έφερνα κοντά κοντά σου τον ωκεανό
να θέλεις στο δικό μου να μείνεις ουρανό
|
An ímun kategida pu théli o érotás su
ta sínnefa tha iches pantotiná diká su
tha ginótan ksaná merónichta kataklismós
na miázi i agkaliá mu tu Nóe girismós
Me to ravdí tu Musí
chtipó ton vrácho tis kardiás su
glikó neró, glikó krasí
na pio mia níchta ta filiá su
An ímun to kíma pu luzi to kormí su
ti thálassa tha iches olókliri dikí su
tha éferna kontá kontá su ton okeanó
na thélis sto dikó mu na minis uranó
|