|
Μεγάλος είσαι.
Κι αν περιμένεις,
γύρω ο λαός σου γνωρίζοντάς σε,
βάγια να στρώνει για να διαβαίνεις,
παιδί που θα ‘σαι !
Μεγάλος είσαι .
Κι αν το πιστεύεις,
το μίσος που έρπει γυρεύοντάς σε,
πως δε θεριεύει κι όσο θεριεύεις,
παιδί που θα ‘σαι.
Μεγάλος είσαι.
Και θα πεθάνεις,
και θα σου φτύνει
κι ο τιποτένιος κι ο πεχλιβάνης
την τρανοσύνη.
Και θα πεθάνεις.
Κι άλλο, το αστέρι της τρανοσύνης σου, δε θα γίνει
παρά κεράκι σε παιδιού χέρι,
να τρεμοσβήνει.
Μόνο το ανάθεμα που θα στήσει
μια οργή στον ίσκιο, στα κόκαλά σου,
θα πάει σε ψήλος που θα θυμίσει
το ανάστημά σου
|
Megálos ise.
Ki an periménis,
giro o laós su gnorízontás se,
vágia na stróni gia na diavenis,
pedí pu tha ‘se !
Megálos ise .
Ki an to pistevis,
to mísos pu érpi girevontás se,
pos de therievi ki óso therievis,
pedí pu tha ‘se.
Megálos ise.
Ke tha pethánis,
ke tha su ftíni
ki o tipoténios ki o pechlivánis
tin tranosíni.
Ke tha pethánis.
Ki állo, to astéri tis tranosínis su, de tha gini
pará keráki se pediu chéri,
na tremosvíni.
Móno to anáthema pu tha stísi
mia orgí ston ískio, sta kókalá su,
tha pái se psílos pu tha thimísi
to anástimá su
|
