Μεξικό, ξερό χωράφι αγαπημένο | Meksikó, kseró choráfi agapiméno

Μεξικό, ξερό χωράφι αγαπημένο
γη μοιρασμένη στους ανώνυμους
μέσα από τις λόγχες των καλαμποκιών
ξεπρόβαλαν οι άνδρες του Ζαπάτα

Μεξικό, ξερό χωράφι αγαπημένο
ήρθα απ’ το χιόνι του νοτιά
για να σε τραγουδήσω

Άσε με να καλπάσω στην μοίρα μου
γεμάτος απ’ αλεύρια και μπαρούτι

Μπορασίτα Μπορασίτα
αν πρέπει πικρά
στον χωρισμό να κλάψω
αχ πες μου γιατί
κοντά σου να γυρίσω

Meksikó, kseró choráfi agapiméno
gi mirasméni stus anónimus
mésa apó tis lógches ton kalabokión
ksepróvalan i ándres tu Zapáta

Meksikó, kseró choráfi agapiméno
írtha ap’ to chióni tu notiá
gia na se tragudíso

Άse me na kalpáso stin mira mu
gemátos ap’ alevria ke baruti

Borasíta Borasíta
an prépi pikrá
ston chorismó na klápso
ach pes mu giatí
kontá su na giríso