Μέσα στα μάτια τα θολά
πάλι το δάκρυ σου κυλά
κάποια αγάπη σου παλιά
σου έχει κόψει τα φτερά
και λιώνεις μες στην ερημιά
Μελαγχολικά μου μάτια χείλη μου στεγνά
την ψυχή μου δυο κομμάτια έκανες ξανά
και θυμώνω και πονάω και καρδιοχτυπώ
που δεν έχεις καταλάβει πόσο σ’ αγαπώ
Σβήσαν τα φώτα τ’ ουρανού
βρίσκεσαι εδώ μα είσαι αλλού
πάψε επιτέλους να πονάς
μάθε σελίδα να γυρνάς
φεύγει η ζωή μην το ξεχνάς
Μελαγχολικά μου μάτια χείλη μου στεγνά
την ψυχή μου δυο κομμάτια έκανες ξανά
και θυμώνω και πονάω και καρδιοχτυπώ
που δεν έχεις καταλάβει πόσο σ’ αγαπώ
|
Mésa sta mátia ta tholá
páli to dákri su kilá
kápia agápi su paliá
su échi kópsi ta fterá
ke liónis mes stin erimiá
Melagcholiká mu mátia chili mu stegná
tin psichí mu dio kommátia ékanes ksaná
ke thimóno ke ponáo ke kardiochtipó
pu den échis katalávi póso s’ agapó
Svísan ta fóta t’ uranu
vrískese edó ma ise allu
pápse epitélus na ponás
máthe selída na girnás
fevgi i zoí min to ksechnás
Melagcholiká mu mátia chili mu stegná
tin psichí mu dio kommátia ékanes ksaná
ke thimóno ke ponáo ke kardiochtipó
pu den échis katalávi póso s’ agapó
|