Ξέσπασε μπόρα κι ήτανε πρωί
στη γη την κολασμένη
άλλοι στα χέρια πήραν τη ζωή
κι άλλοι είναι προδομένοι
Έπαψε πια το αηδόνι να λαλεί
στης λεμονιάς τα φύλλα
άλλοι την στράτα πήραν την καλή
κι άλλοι την κατρακύλα
Τι μας έμεινε Νικήτα
γύρνα πίσω σου και κοίτα
Χιλιάδες χρόνια πάνω στον τροχό
Ποιος θυμάται πες μου τον φτωχό
Τι μας έμεινε Λευτέρη,
που `ναι του Θεού το χέρι
να κάψει το φονιά και το ληστή
και καινούργιος κόσμος να χτιστεί.
|
Kséspase bóra ki ítane pri
sti gi tin kolasméni
álli sta chéria píran ti zoí
ki álli ine prodoméni
Έpapse pia to aidóni na lali
stis lemoniás ta fílla
álli tin stráta píran tin kalí
ki álli tin katrakíla
Ti mas émine Nikíta
girna píso su ke kita
Chiliádes chrónia páno ston trochó
Pios thimáte pes mu ton ftochó
Ti mas émine Leftéri,
pu `ne tu Theu to chéri
na kápsi to foniá ke to listí
ke kenurgios kósmos na chtisti.
|