|
Πρόσωπο αχνό, φόντο γαλανό, μάτια χρυσαφένια
Τόσο μακρινή κι όμως κοντινή, τόσο συννεφένια
Μια νεράιδα εσύ, μια σκιά χρυσή, μέσα στη ζωή μου
Είσαι το κορμί, είσαι η ψυχή, είσαι μια απόδραση κρυφή
Μελένια, Μελένια
είσαι φτιαγμένη από φως
και σε ζηλεύει ο ουρανός
Μελένια, Μελένια
σαν κύμα ο κάθε σου σφυγμός
κοντά σου νιώθω ζωντανός
Μελένια, όνειρο γλυκό…
Όλα μου μιλούν, όλα με καλούν σ `ότι είναι δικό σου
Το φεγγάρι λάμπει γελαστό στο χαμόγελο σου
Άρωμα νυχτιάς, αίσθηση φωτιάς έλα άγγιξε με
Βλέμμα ξωτικό σ `ένα μυστικό εγώ θα ζήσω ή θα χαθώ
Μελένια, Μελένια
είσαι φτιαγμένη από φως
και σε ζηλεύει ο ουρανός
Μελένια, Μελένια
σαν κύμα ο κάθε σου σφυγμός
κοντά σου νιώθω ζωντανός
Μελένια, όνειρο γλυκό…
Μελένια….
|
Prósopo achnó, fónto galanó, mátia chrisafénia
Tóso makriní ki ómos kontiní, tóso sinnefénia
Mia neráida esí, mia skiá chrisí, mésa sti zoí mu
Ise to kormí, ise i psichí, ise mia apódrasi krifí
Melénia, Melénia
ise ftiagméni apó fos
ke se zilevi o uranós
Melénia, Melénia
san kíma o káthe su sfigmós
kontá su niótho zontanós
Melénia, óniro glikó…
Όla mu milun, óla me kalun s `óti ine dikó su
To fengári lábi gelastó sto chamógelo su
Άroma nichtiás, esthisi fotiás éla ángikse me
Olémma ksotikó s `éna mistikó egó tha zíso í tha chathó
Melénia, Melénia
ise ftiagméni apó fos
ke se zilevi o uranós
Melénia, Melénia
san kíma o káthe su sfigmós
kontá su niótho zontanós
Melénia, óniro glikó…
Melénia….
|
