|
Μέρες πονηρές με μαχαιριές και με ριπές
φωνές σε γειτονιές που μείναν θες σαν χαρακιές
θύμα πω πω τι κρίμα δεν έχει κύμα δεν παίζει χρήμα
λάσπη έχει και άσπρη να ένας στίχος δεν έχει άκρη
πόρτες κλειστές με πόντες
που ‘ναι οι κότες πίσω από κόμπλες
κλίμα αυτό είναι θύμα μέσα του μήνα απ’ τις πουστιές
Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριά
σε κόσμο περπατώ όλους τους χαιρετώ
σε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώ
αφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό
Μέρες πονηρές με κραυγές μες στα κελιά
ματιές που με κοιτούν κι όμως δεν βλέπουν πουθενά
ρόμπες στρατιές με ρόμπες μα δίχως σώμα είναι γυμνές
με κέφια γεμάτες ξέφτια σε φόντο σέπια χωρίς μορφές
λόγια πού ναι τα λόγια βάλαν ρολόγια χάνονται δες
κι εγώ χωράω παντού χωράω μα δεν πουλάω ζω με το χθες
Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριά
σε κόσμο περπατώ όλους τους χαιρετώ
σε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώ
αφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό
Στημένο σκηνικό κι εγώ ακόμα προσπαθώ να κάνω hey hop
να φύγω να εξαφανιστώ μα όταν πλησιάζω γυρνάω πάντα πίσω
τον κόσμο πρέπει ν’ αλλάξω κι όχι να τον αφήσω
να λύσω τούτο τον γόρδιο δεσμό που το ανθρώπινο είδος οδηγεί στον ξεπεσμό
ανακαλώ παίρνω μικρόφωνο στο χέρι
και χώνομαι στη μάχη χωρίς να νοιάζομαι τι θα μου φέρει
Η ζωή που δυστυχώς αντί μ’ αγάπη βάφεται με χρώματα
από κόμματα λαδώματα και πτώματα
ονόματα και τζάκια ξύπνα δες κινούν τα νήματα
κι εμείς ακόμα λαουτζίκος ψάχνουμε τα χρήματα
τράπεζες να πληρώσουμε κάρτες και αυτοκίνητα
δόσεις για τα ηλεκτρικά να ντύσουμε τ’ ακίνητα
κοίτα που την ποιότητα την φέρνει η υλικότητα
και του pc μας δυστυχώς η χωρητικότητα
Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριά
σε κόσμο περπατώ όλους τους χαιρετώ
σε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώ
αφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό
|
Méres ponirés me macheriés ke me ripés
fonés se gitoniés pu minan thes san charakiés
thíma po po ti kríma den échi kíma den pezi chríma
láspi échi ke áspri na énas stíchos den échi ákri
pórtes klistés me póntes
pu ‘ne i kótes píso apó kóbles
klíma aftó ine thíma mésa tu mína ap’ tis pustiés
Ime sto puthená mília pollá makriá
se kósmo perpató ólus tus cheretó
se págko adianó káthome monologó
afíno mistikó se stiméno skinikó
Méres ponirés me kravgés mes sta keliá
matiés pu me kitun ki ómos den vlépun puthená
róbes stratiés me róbes ma díchos sóma ine gimnés
me kéfia gemátes kséftia se fónto sépia chorís morfés
lógia pu ne ta lógia válan rológia chánonte des
ki egó choráo pantu choráo ma den puláo zo me to chthes
Ime sto puthená mília pollá makriá
se kósmo perpató ólus tus cheretó
se págko adianó káthome monologó
afíno mistikó se stiméno skinikó
Stiméno skinikó ki egó akóma prospathó na káno hey hop
na fígo na eksafanistó ma ótan plisiázo girnáo pánta píso
ton kósmo prépi n’ allákso ki óchi na ton afíso
na líso tuto ton górdio desmó pu to anthrópino idos odigi ston ksepesmó
anakaló perno mikrófono sto chéri
ke chónome sti máchi chorís na niázome ti tha mu féri
I zoí pu distichós antí m’ agápi váfete me chrómata
apó kómmata ladómata ke ptómata
onómata ke tzákia ksípna des kinun ta nímata
ki emis akóma lautzíkos psáchnume ta chrímata
trápezes na plirósume kártes ke aftokínita
dósis gia ta ilektriká na ntísume t’ akínita
kita pu tin piótita tin férni i ilikótita
ke tu pc mas distichós i choritikótita
Ime sto puthená mília pollá makriá
se kósmo perpató ólus tus cheretó
se págko adianó káthome monologó
afíno mistikó se stiméno skinikó
|
