|
Εφημερίδα πάνω στον πάγκο
Μεσημεράκι άρα μισή
Τον λέγαν Μάνθο τον λέγαν Βάγγο
Της Εσκενάζυ κλαίει η φωνή
Ανάβω πάλι το καμινέτο
Λίγο να φτιάξω καφέ πικρό
Ούτε και πέρσι μα ούτε και φέτο
Δεν έχεις έρθει για να σε δω
Μόνο μου ταχυδρόμησες
Από μια χώρα ξένη
Μ’ ένα γραμματόσημο
Την πίκρα συστημένη
Σε μια κορνίζα στο μαγαζάκι
Ένα καράβι με ναυτικούς
Αργοπεθαίνω κάθε βραδάκι
Σου το φωνάζω μα δεν τ’ ακούς
Παίρνω μολύβι για να σου γράψω
Πάνω στο άσπρο ψυχρό χαρτί
Σκορπάει η ζωή μου και πού να ψάξω
Την πάει ο αγέρας εδώ κι εκεί
|
Efimerída páno ston págko
Mesimeráki ára misí
Ton légan Mántho ton légan Oángo
Tis Eskenázi klei i foní
Anávo páli to kaminéto
Lígo na ftiákso kafé pikró
Oíte ke pérsi ma ute ke féto
Den échis érthi gia na se do
Móno mu tachidrómises
Apó mia chóra kséni
M’ éna grammatósimo
Tin píkra sistiméni
Se mia korníza sto magazáki
Έna karávi me naftikus
Argopetheno káthe vradáki
Su to fonázo ma den t’ akus
Perno molívi gia na su grápso
Páno sto áspro psichró chartí
Skorpái i zoí mu ke pu na psákso
Tin pái o agéras edó ki eki
|
