|
Έφυγες απάνω στο θυμό σου
κι ήταν η φυγή σου θάνατός σου
γιατί ο χρόνος είναι δικαστής
Είχες το θάρρος να μ’ αφήσεις
χωρίς και να με χαιρετίσεις
και τώρα συλλογίσου
μες στην καταστροφή σου
το χέρι μου ζητάς για να πιαστείς
Μετάνιωσες αλλά σ’ έχω ξεχάσει
κι ο πόνος μου κι αυτός έχει περάσει
η πονεμένη μου καρδιά
βρήκε αλλού παρηγοριά
κι αν μετάνιωσες το τρένο το `χεις χάσει
Νόμιζες πως θα σε περιμένω
να με βρεις γυρνώντας νικημένο
και πως θα σου ανοίξω για να μπεις
Μα το φαρμάκι σου που πήρα
μου έδωσε δύναμη και πείρα
και ούτε θα σ’ ανοίξω
και ούτε θα σ’ αγγίξω
και δεν ακούω ό,τι κι αν μου πεις
Μετάνιωσες αλλά σ’ έχω ξεχάσει
κι ο πόνος μου κι αυτός έχει περάσει
η πονεμένη μου καρδιά
βρήκε αλλού παρηγοριά
κι αν μετάνιωσες το τρένο το `χεις χάσει
|
Έfiges apáno sto thimó su
ki ítan i figí su thánatós su
giatí o chrónos ine dikastís
Iches to thárros na m’ afísis
chorís ke na me cheretísis
ke tóra sillogisu
mes stin katastrofí su
to chéri mu zitás gia na piastis
Metánioses allá s’ écho ksechási
ki o pónos mu ki aftós échi perási
i poneméni mu kardiá
vríke allu parigoriá
ki an metánioses to tréno to `chis chási
Nómizes pos tha se periméno
na me vris girnóntas nikiméno
ke pos tha su anikso gia na bis
Ma to farmáki su pu píra
mu édose dínami ke pira
ke ute tha s’ anikso
ke ute tha s’ angikso
ke den akuo ó,ti ki an mu pis
Metánioses allá s’ écho ksechási
ki o pónos mu ki aftós échi perási
i poneméni mu kardiá
vríke allu parigoriá
ki an metánioses to tréno to `chis chási
|
