Με κατεργαριές και θάρρος
σαν ληστής και σαν κουρσάρος
μπήκες ένα βράδυ στη ζωή μου
Κάθισες σαν τον αφέντη
κι έφαγες σε ξένο γλέντι
και ήπιες στάλα στάλα τη ζωή μου
Και τώρα φεύγεις και γονάτισα
κι ο ουρανός θαρρώ πως πέφτει
μ’ όλα τα λάθη σου σ’ αγάπησα
μη φεύγεις κλέφτη, μη φεύγεις κλέφτη
μη φεύγεις σε παρακαλώ
Με κατεργαριές και θάρρος
σαν ληστής και σαν κουρσάρος
πήρες σ’ ένα βράδυ τη ζωή μου
Κι εγώ έμαθα να δίνω
κι αν δε δώσω τι θα γίνω
τώρα που συνήθισα ψυχή μου
|
Me katergariés ke thárros
san listís ke san kursáros
bíkes éna vrádi sti zoí mu
Káthises san ton afénti
ki éfages se kséno glénti
ke ípies stála stála ti zoí mu
Ke tóra fevgis ke gonátisa
ki o uranós tharró pos péfti
m’ óla ta láthi su s’ agápisa
mi fevgis kléfti, mi fevgis kléfti
mi fevgis se parakaló
Me katergariés ke thárros
san listís ke san kursáros
píres s’ éna vrádi ti zoí mu
Ki egó ématha na díno
ki an de dóso ti tha gino
tóra pu siníthisa psichí mu
|