|
Μη φύγεις άμα δε γυρίσεις
ψέμα οι χρησμοί του δράματος
δεν έχει τίποτα να λύσεις
όλα ζωή και θάνατος
Αυτό που νιώθω όταν γελάω
εσύ το νιώθεις όταν κλαις
κι όσα με ζόρια εγώ περνάω
εσύ τα βλέπεις αμμουδιές
Μονάχα αυτό κατάλαβα
απ’ όλο το ταξίδι
πως όσο αλλάζουμε ζωή
τόσο μένουμε ίδιοι
δεν έχω κάτι να σου πω
τι να σου εξηγήσω
νύχτα με παίρνουν τα όνειρα
νύχτα με φέρνουν πίσω
Τα καλοκαίρια μόνο ξέρουν
να μας γλυκαίνουν τους καιρούς
κι όσα τα δυο μας μάτια θέλουν
αυτά μας κάνουν κυνηγούς
Τώρα τα βλέπω όλα απλά
σαν αλητάκος σκύλος
όπως γελάνε τα παιδιά
και όπως σκάει ο ήλιος
Μονάχα αυτό κατάλαβα
απ’ όλο το ταξίδι
πως όσο αλλάζουμε ζωή
τόσο μένουμε ίδιοι
δεν έχω κάτι να σου πω
τι να σου εξηγήσω
νύχτα με παίρνουν τα όνειρα
νύχτα με φέρνουν πίσω
|
Mi fígis áma de girísis
pséma i chrismi tu drámatos
den échi típota na lísis
óla zoí ke thánatos
Aftó pu niótho ótan geláo
esí to nióthis ótan kles
ki ósa me zória egó pernáo
esí ta vlépis ammudiés
Monácha aftó katálava
ap’ ólo to taksídi
pos óso allázume zoí
tóso ménume ídii
den écho káti na su po
ti na su eksigíso
níchta me pernun ta ónira
níchta me férnun píso
Ta kalokeria móno ksérun
na mas glikenun tus kerus
ki ósa ta dio mas mátia thélun
aftá mas kánun kinigus
Tóra ta vlépo óla aplá
san alitákos skílos
ópos geláne ta pediá
ke ópos skái o ílios
Monácha aftó katálava
ap’ ólo to taksídi
pos óso allázume zoí
tóso ménume ídii
den écho káti na su po
ti na su eksigíso
níchta me pernun ta ónira
níchta me férnun píso
|
