Μη μ’ αναζητάς,
στις θάλασσες για μένα μη ρωτάς.
Μη μ’ αναζητάς,
στα σύννεφα πάψε να πετάς.
Πες πως ήμουνα τραγούδι μελαγχολικό
που το πήρε ο αέρας πέρα απ’ το βουνό.
Πες πως ήμουνα αστέρι που βασίλεψε
μόλις είδε το φεγγάρι και το ζήλεψε.
Μη μ’ αναζητάς
στα όνειρα τις νύχτες και ξυπνάς.
Μη μ’ αναζητάς,
στα βλέμματα των άλλων μην κοιτάς.
Πες πως ήμουνα τραγούδι μελαγχολικό
που το πήρε ο αέρας πέρα απ’ το βουνό.
Πες πως ήμουνα αστέρι που βασίλεψε
μόλις είδε το φεγγάρι και το ζήλεψε.
Πες πως ήμουνα τραγούδι μελαγχολικό
που το πήρε ο αέρας πέρα απ’ το βουνό.
|
Mi m’ anazitás,
stis thálasses gia ména mi rotás.
Mi m’ anazitás,
sta sínnefa pápse na petás.
Pes pos ímuna tragudi melagcholikó
pu to píre o aéras péra ap’ to vunó.
Pes pos ímuna astéri pu vasílepse
mólis ide to fengári ke to zílepse.
Mi m’ anazitás
sta ónira tis níchtes ke ksipnás.
Mi m’ anazitás,
sta vlémmata ton állon min kitás.
Pes pos ímuna tragudi melagcholikó
pu to píre o aéras péra ap’ to vunó.
Pes pos ímuna astéri pu vasílepse
mólis ide to fengári ke to zílepse.
Pes pos ímuna tragudi melagcholikó
pu to píre o aéras péra ap’ to vunó.
|