Εσύ μωρό μου είσαι φως, είσαι σκοτάδι,
είσαι χαστούκι δυνατό μαζί και χάδι,
δεν ξέρω ψέματα αν λες, αν λες αλήθεια,
μα μου γεμίζεις τη ζωή με παραμύθια.
Όχι, όχι, όχι, όχι.
Μη με παιδεύεις, μη με παιδεύεις,
πρώτα γι’ αγάπη μου μιλάς κι ύστερα φεύγεις.
Μη με παιδεύεις.
Εσύ μωρό μου είσαι χαρά είσαι και λύπη,
πότε στα χέρια σε κρατώ, πότε μου λείπεις,
μου κάνεις κόλπα πονηρά, με κοροϊδεύεις,
πας να με βάλεις σε μπελά, μη με παιδεύεις.
Όχι, όχι, όχι, όχι.
Μη με παιδεύεις, μη με παιδεύεις,
πρώτα γι’ αγάπη μου μιλάς κι ύστερα φεύγεις.
Μη με παιδεύεις.
Μη με παιδεύεις, μη με παιδεύεις,
πρώτα γι’ αγάπη μου μιλάς κι ύστερα φεύγεις.
Μη με παιδεύεις.
Μη με παιδεύεις, μη με παιδεύεις,
πρώτα γι’ αγάπη μου μιλάς κι ύστερα φεύγεις.
Μη με παιδεύεις.
|
Esí moró mu ise fos, ise skotádi,
ise chastuki dinató mazí ke chádi,
den kséro psémata an les, an les alíthia,
ma mu gemízis ti zoí me paramíthia.
Όchi, óchi, óchi, óchi.
Mi me pedevis, mi me pedevis,
próta gi’ agápi mu milás ki ístera fevgis.
Mi me pedevis.
Esí moró mu ise chará ise ke lípi,
póte sta chéria se krató, póte mu lipis,
mu kánis kólpa ponirá, me koroidevis,
pas na me vális se belá, mi me pedevis.
Όchi, óchi, óchi, óchi.
Mi me pedevis, mi me pedevis,
próta gi’ agápi mu milás ki ístera fevgis.
Mi me pedevis.
Mi me pedevis, mi me pedevis,
próta gi’ agápi mu milás ki ístera fevgis.
Mi me pedevis.
Mi me pedevis, mi me pedevis,
próta gi’ agápi mu milás ki ístera fevgis.
Mi me pedevis.
|