Μη με ρωτάς αν σ’ αγαπώ,
δεν έχω λόγια να σου πω,
δεν έχω λόγια.
Μιλούν τα μάτια κι η καρδιά,
το λόγο έχουν τα φιλιά,
δεν έχω λόγια.
Κι έχω τα λόγια μου χαμένα,
απόψε νιώθω σαν παιδί.
Μη με ρωτάς τ’ είσαι για μένα,
ρώτα τη νύχτα να σου πει.
Μη με ρωτάς αν σ’ αγαπώ,
δεν έχω λόγια να σου πω,
τα χείλη δώσ’ μου.
Και η αγάπη μας αυτή
μες στο βιβλίο θα γραφτεί
αυτού του κόσμου.
Έχω τα λόγια μου χαμένα,
απόψε νιώθω σαν παιδί.
Μη με ρωτάς τ’ είσαι για μένα,
ρώτα τη νύχτα να σου πει.
Μη με ρωτάς αν σ’ αγαπώ,
δεν έχω λόγια να σου πω,
δεν έχω λόγια.
Μιλούν τα μάτια κι η καρδιά,
το λόγο έχουν τα φιλιά,
δεν έχω λόγια.
|
Mi me rotás an s’ agapó,
den écho lógia na su po,
den écho lógia.
Milun ta mátia ki i kardiá,
to lógo échun ta filiá,
den écho lógia.
Ki écho ta lógia mu chaména,
apópse niótho san pedí.
Mi me rotás t’ ise gia ména,
róta ti níchta na su pi.
Mi me rotás an s’ agapó,
den écho lógia na su po,
ta chili dós’ mu.
Ke i agápi mas aftí
mes sto vivlío tha grafti
aftu tu kósmu.
Έcho ta lógia mu chaména,
apópse niótho san pedí.
Mi me rotás t’ ise gia ména,
róta ti níchta na su pi.
Mi me rotás an s’ agapó,
den écho lógia na su po,
den écho lógia.
Milun ta mátia ki i kardiá,
to lógo échun ta filiá,
den écho lógia.
|