Μη με ρωτήσεις να σου πω για μένα,
όλη η ζωή μου είναι μια γραμμή.
Μη με ρωτήσεις, μίλα μου για σένα
να ξεχαστώ μαζί σου μια στιγμή.
Μη με ρωτήσεις να σου πω για μένα,
γιατί φοβάμαι, ψέμα θα σου πω.
Είναι τα νιάτα μου σαν κάτι τρένα
που δε γνωρίσαν ούτε ένα σταθμό.
Άσε με μια στιγμή μες στα χέρια σου να σκύψω,
ερημιά και φιλί μέσα τους να κρύψω.
Μη μου ζητήσεις να σε σεργιανίσω,
τους ίδιους δρόμους πάντα περπατώ.
Μην απορήσεις, θέλω πια ν’ αρχίσω
με άλλα μάτια γύρω να κοιτώ.
Μη μου ζητήσεις να σου τραγουδήσω,
εγώ δεν ξέρω μέτρα και ρυθμό.
Πριν με γνωρίσεις ήθελα να δύσω,
αλλά δεν έβρισκα τον ουρανό.
Άσε με μια στιγμή μες στα χέρια σου να σκύψω,
ερημιά και φιλί μέσα τους να κρύψω.
|
Mi me rotísis na su po gia ména,
óli i zoí mu ine mia grammí.
Mi me rotísis, míla mu gia séna
na ksechastó mazí su mia stigmí.
Mi me rotísis na su po gia ména,
giatí fováme, pséma tha su po.
Ine ta niáta mu san káti tréna
pu de gnorísan ute éna stathmó.
Άse me mia stigmí mes sta chéria su na skípso,
erimiá ke filí mésa tus na krípso.
Mi mu zitísis na se sergianíso,
tus ídius drómus pánta perpató.
Min aporísis, thélo pia n’ archíso
me álla mátia giro na kitó.
Mi mu zitísis na su tragudíso,
egó den kséro métra ke rithmó.
Prin me gnorísis íthela na díso,
allá den évriska ton uranó.
Άse me mia stigmí mes sta chéria su na skípso,
erimiá ke filí mésa tus na krípso.
|