|
Δεν είχα κονάκι δικό μου
πηρούνι και πιάτο βαθύ
και ήταν κληρονομικό μου
ο βήχας κι η πείνα μαζί.
Τα μαύρα μου χάλια η ζήση
κι ανάβει το μέσα μου φως,
θα ήταν μια κάποια λύση
να γίνω από γνώση τρελός.
Μη μιλάς για καημούς και για τέτοια
και παρήγορα λόγια μην πεις,
μια παράγκα ξεχείλισα ντέρτια
αν στα δείξω θα πας να κρυφτείς.
Ο κλέφτης του κλέφτη προστάτης
κι ο φόνος του φόνου παιδί
ο ψεύτης τού ψεύτη πελάτης
κι ο νόμος του ανόμου κλειδί.
Αρχίζω και κάνω το σκύλο
γαβγίζω και πια δε μιλώ
δαγκώνω τον πρώτο μου φίλο
και τώρα δηλώνω τρελός
|
Den icha konáki dikó mu
piruni ke piáto vathí
ke ítan klironomikó mu
o víchas ki i pina mazí.
Ta mavra mu chália i zísi
ki anávi to mésa mu fos,
tha ítan mia kápia lísi
na gino apó gnósi trelós.
Mi milás gia kaimus ke gia tétia
ke parígora lógia min pis,
mia parágka ksechilisa ntértia
an sta dikso tha pas na kriftis.
O kléftis tu kléfti prostátis
ki o fónos tu fónu pedí
o pseftis tu psefti pelátis
ki o nómos tu anómu klidí.
Archízo ke káno to skílo
gavgizo ke pia de miló
dagkóno ton próto mu fílo
ke tóra dilóno trelós
|
