Μες στον καπνό και μες στη ζάλη
τα μάτια σου ονειρεύομαι
Μα ξέρω πως κοντά σου
δεν μπορώ να μείνω
Κι ας μου κοστίσει
στο φιλί σου πια
δεν αντιστέκομαι
Μια ζωή μέσα
στα χέρια σου αφήνω
Μη ρωτάς
τα αινίγματα να λύσω
μη ζητάς
Με κοιτάς
και νομίζω ο κόσμος
φτιάχτηκε για μας
Σαν είδωλο μες στον καθρέφτη
το πρόσωπό σου με κοιτά
στην απουσία πώς να συνηθίσω
Έχω κρατήσει της καρδιάς τα φύλλα ανοιχτά
και στο χαρτί το γέλιο σου θα ζωγραφίσω
Μη ρωτάς
τα αινίγματα να λύσω
μη ζητάς
Με κοιτάς
και νομίζω ο κόσμος φτιάχτηκε για μας
|
Mes ston kapnó ke mes sti záli
ta mátia su onirevome
Ma kséro pos kontá su
den boró na mino
Ki as mu kostísi
sto filí su pia
den antistékome
Mia zoí mésa
sta chéria su afíno
Mi rotás
ta enígmata na líso
mi zitás
Me kitás
ke nomízo o kósmos
ftiáchtike gia mas
San idolo mes ston kathréfti
to prósopó su me kitá
stin apusía pós na sinithíso
Έcho kratísi tis kardiás ta fílla anichtá
ke sto chartí to gélio su tha zografíso
Mi rotás
ta enígmata na líso
mi zitás
Me kitás
ke nomízo o kósmos ftiáchtike gia mas
|