|
Έφτασα ως εδώ κι ήθελα να σε δω
πάλι να σου φωνάξω πως για σένα μονάχα ζω
Ακόμα μια φορά κοίτα με τρυφερά
έτσι για να ζεστάνεις μέσα στο στήθος μου την καρδιά
Θα ‘ρθουν άλλοι καιροί
μα για πάντα μαζί να μας βρουν
Κάνε μία ευχή
έχουν σκύψει τ’ αστέρια κι ακούν
Μη σταματάς να με φιλάς
Σαν το χρυσό, το ακριβό σου φιλί με σκορπάς
Μη σταματάς να με φιλάς
Καυτά σημάδια, φιλιά μεθυσμένης καρδιάς
Έφτασα ως εδώ κι ήθελα να σε δω
πάλι να σου φωνάξω πως για σένα μονάχα ζω
Για μένα είσαι εσύ ολόκληρη η ζωή
τρέμω και στην ιδέα πως μπορεί κάτι να μας συμβεί
Στο βάθος της καρδιάς φοβάμαι για εμάς
στα μάτια σου ορκίσου πως για πάντα θα μ’ αγαπάς
|
Έftasa os edó ki íthela na se do
páli na su fonákso pos gia séna monácha zo
Akóma mia forá kita me triferá
étsi gia na zestánis mésa sto stíthos mu tin kardiá
Tha ‘rthun álli keri
ma gia pánta mazí na mas vrun
Káne mía efchí
échun skípsi t’ astéria ki akun
Mi stamatás na me filás
San to chrisó, to akrivó su filí me skorpás
Mi stamatás na me filás
Kaftá simádia, filiá methisménis kardiás
Έftasa os edó ki íthela na se do
páli na su fonákso pos gia séna monácha zo
Gia ména ise esí olókliri i zoí
trémo ke stin idéa pos bori káti na mas simvi
Sto váthos tis kardiás fováme gia emás
sta mátia su orkísu pos gia pánta tha m’ agapás
|
