Έπεσε ξανά το βράδυ
σαν αυλαία στη σιωπή
κάπου δάκρυσε η αγάπη
μα δεν ήσουνα εκεί
Κι όσα είχα να σου δώσω
κι όσα είχα να σου πω
μέσα στου μυαλού τη στάχτη
βούλιαξαν κι αυτά κι εγώ
Μη χαθείς
μου λείπεις και πεθαίνω
για σένα ανασαίνω
αχ να ’σουνα εδώ
Μη χαθείς
μια άνοιξη στο χρόνο
για λίγο έλα μόνο να σε δω
Ξέφτισε κι αυτή η μέρα
στης ψυχής μου τα στενά
δίχως λέξη δίχως χάδι
η ζωή με προσπερνά
Άραγε που να ’σαι τώρα
με ποια σκέψη αγκαλιά
σ’ έχω ανάγκη έλα λίγο
έλα πάρε με μακριά
Μη χαθείς
μου λείπεις και πεθαίνω
για σένα ανασαίνω
αχ να ’σουνα εδώ
Μη χαθείς
μια άνοιξη στο χρόνο
για λίγο έλα μόνο
Μη χαθείς
μου λείπεις και πεθαίνω
για σένα ανασαίνω
αχ να ’σουνα εδώ
Μη χαθείς
μια άνοιξη στο χρόνο
για λίγο έλα μόνο να σε δω
|
Έpese ksaná to vrádi
san avlea sti siopí
kápu dákrise i agápi
ma den ísuna eki
Ki ósa icha na su dóso
ki ósa icha na su po
mésa stu mialu ti stáchti
vuliaksan ki aftá ki egó
Mi chathis
mu lipis ke petheno
gia séna anaseno
ach na ’suna edó
Mi chathis
mia ániksi sto chróno
gia lígo éla móno na se do
Kséftise ki aftí i méra
stis psichís mu ta stená
díchos léksi díchos chádi
i zoí me prosperná
Άrage pu na ’se tóra
me pia sképsi agkaliá
s’ écho anágki éla lígo
éla páre me makriá
Mi chathis
mu lipis ke petheno
gia séna anaseno
ach na ’suna edó
Mi chathis
mia ániksi sto chróno
gia lígo éla móno
Mi chathis
mu lipis ke petheno
gia séna anaseno
ach na ’suna edó
Mi chathis
mia ániksi sto chróno
gia lígo éla móno na se do
|