|
Μην απολογείσαι αυτή την ώρα
που τα όνειρά μας τα σκορπάς
κλείσ’ την πόρτα μόνο και προχώρα
τι αφήνεις πίσω μη κοιτάς
κι ενώ θ’ απομακρύνεσαι
και μια τελεία θα γίνεσαι
στα υγρά μου μάτια θα ’ναι όλα μάταια
Ονειρα θυσίες και ενθύμια
κι όσα έχω κάνει εγώ για σένα
πράγματα θα μοιάζουνε ασήμαντα
στάχτες από τσιγάρα σβησμένα
Μην απολογείσαι αυτή την ώρα
είναι οι εξηγήσεις περιττές
τίποτα δε με αγγίζει τώρα
φύγε κι ούτε λέξη μη μου λες
κι ενώ θ’ απομακρύνεσαι
και μια τελεία θα γίνεσαι
στα υγρά μου μάτια θα ’ναι όλα μάταια
Ονειρα θυσίες και ενθύμια
κι όσα έχω κάνει εγώ για σένα
πράγματα θα μοιάζουνε ασήμαντα
στάχτες από τσιγάρα σβησμένα
|
Min apologise aftí tin óra
pu ta ónirá mas ta skorpás
klis’ tin pórta móno ke prochóra
ti afínis píso mi kitás
ki enó th’ apomakrínese
ke mia telia tha ginese
sta igrá mu mátia tha ’ne óla mátea
Onira thisíes ke enthímia
ki ósa écho káni egó gia séna
prágmata tha miázune asímanta
stáchtes apó tsigára svisména
Min apologise aftí tin óra
ine i eksigísis perittés
típota de me angizi tóra
fíge ki ute léksi mi mu les
ki enó th’ apomakrínese
ke mia telia tha ginese
sta igrá mu mátia tha ’ne óla mátea
Onira thisíes ke enthímia
ki ósa écho káni egó gia séna
prágmata tha miázune asímanta
stáchtes apó tsigára svisména
|
