Σαλπάρισε το πλοίο μες στο δείλι,
τα πλούτη σε τραβούνε σ’ άλλα μέρη,
σου έσφιξα στερνή φορά το χέρι
σε φίλησα στερνή φορά στα χείλη.
Μην ξεχνάς όπου πας
το φτωχόπαιδο που αγαπάς,
της Αθήνας μας κάποια στενά,
τις βραδιές της και τα δειλινά,
μην ξεχνάς όπου πας
το φτωχόπαιδο που αγαπάς,
κι αν στα πλούτη θα ζεις να θυμάσαι,
μην ξεχνάς, μην ξεχνάς.
|
Salpárise to plio mes sto dili,
ta pluti se travune s’ álla méri,
su ésfiksa sterní forá to chéri
se fílisa sterní forá sta chili.
Min ksechnás ópu pas
to ftochópedo pu agapás,
tis Athínas mas kápia stená,
tis vradiés tis ke ta diliná,
min ksechnás ópu pas
to ftochópedo pu agapás,
ki an sta pluti tha zis na thimáse,
min ksechnás, min ksechnás.
|