Κι έμεινα εδώ
να κοιτάζω την βροχή
μια σταγόνα της εγώ
μια σταγόνα της εσύ
τόσο μικρή μα με τόσο εγωΐσμό
μία λέξη είναι σκληρή
και πεθαίνουμε κι οι δυο
Μην πεις ποτέ
κι ας μη ζω για σένα
κι ας μη ζεις για μένα
Μην πεις ποτέ
κάποια μέρα ίσως
το μεγάλο μίσος
θα κρύβεται
και θ’ ανάβει πάλι
μια καρδιά απ’την άλλη
γι’ αυτό ποτέ μην πεις ποτέ
Φύγε αν θες αλλά φύγε σιωπηλά
τίποτα άλλο μη μου λες
που να κόβει οριστικά
ξέρω θα ’ρθούν καλοκαίρια δειλινά
ίσως μόνη να με βρούν
ίσως να ’μαστε αγκαλιά
Μην πεις ποτέ
κι ας μη ζω για σένα
κι ας μη ζεις για μένα
Μην πεις ποτέ
κάποια μέρα ίσως
το μεγάλο μίσος
θα κρύβεται
και θ’ ανάβει πάλι
μια καρδιά απ’ την άλλη
γι’ αυτό ποτέ μην πεις ποτέ
Ποτέ
κάποια μέρα ίσως
το μεγάλο μίσος
θα κρύβεται
και θ’ ανάβει πάλι
μια καρδιά απ’ την άλλη
γι’ αυτό ποτέ μην πεις ποτέ
Ποτέ μην πεις ποτέ
μην πεις ποτέ
|
Ki émina edó
na kitázo tin vrochí
mia stagóna tis egó
mia stagóna tis esí
tóso mikrí ma me tóso egoΐsmó
mía léksi ine sklirí
ke pethenume ki i dio
Min pis poté
ki as mi zo gia séna
ki as mi zis gia ména
Min pis poté
kápia méra ísos
to megálo mísos
tha krívete
ke th’ anávi páli
mia kardiá ap’tin álli
gi’ aftó poté min pis poté
Fíge an thes allá fíge siopilá
típota állo mi mu les
pu na kóvi oristiká
kséro tha ’rthun kalokeria diliná
ísos móni na me vrun
ísos na ’maste agkaliá
Min pis poté
ki as mi zo gia séna
ki as mi zis gia ména
Min pis poté
kápia méra ísos
to megálo mísos
tha krívete
ke th’ anávi páli
mia kardiá ap’ tin álli
gi’ aftó poté min pis poté
Poté
kápia méra ísos
to megálo mísos
tha krívete
ke th’ anávi páli
mia kardiá ap’ tin álli
gi’ aftó poté min pis poté
Poté min pis poté
min pis poté
|