Ήσουν η αγάπη μου, η συμπάθειά μου
μα να φύγω άσε με σε παρακαλώ
οι μεγάλοι έρωτες διαρκούνε λίγο
και μπορεί ο χωρισμός να βγει σε καλό.
Έτσι είναι δυστυχώς στη ζωή που ζούμε
απαράβατος αρχή ο εξελιγμός
και για όσους σήμερα δυνατά αγαπούνε
άλλη μια εξέλιξη είν’ ο χωρισμός.
Τώρα που χωρίζουμε κι είναι ωχρά τα χείλη
το αντίο το στερνό πώς να σου το πω,
μα θα παραμείνουμε στη ζωή μας φίλοι
κι όπως θα με αγαπάς θα σε αγαπώ.
Έτσι είναι δυστυχώς στη ζωή που ζούμε
απαράβατος αρχή ο εξελιγμός
και για όσους σήμερα δυνατά αγαπούνε
άλλη μια εξέλιξη είν’ ο χωρισμός.
|
Ήsun i agápi mu, i sibáthiá mu
ma na fígo áse me se parakaló
i megáli érotes diarkune lígo
ke bori o chorismós na vgi se kaló.
Έtsi ine distichós sti zoí pu zume
aparávatos archí o ekseligmós
ke gia ósus símera dinatá agapune
álli mia ekséliksi in’ o chorismós.
Tóra pu chorízume ki ine ochrá ta chili
to antío to sternó pós na su to po,
ma tha paraminume sti zoí mas fíli
ki ópos tha me agapás tha se agapó.
Έtsi ine distichós sti zoí pu zume
aparávatos archí o ekseligmós
ke gia ósus símera dinatá agapune
álli mia ekséliksi in’ o chorismós.
|