|
Δεν ξέρω από που έρχεσαι,
δε μοιάζεις με κανένα
Μα πάντοτε περίμενα, με πίστη πως θα `ρθεις
Μια θάλασσα περπάτησες, για μένα και για σένα
Τα κύματα ησύχασες, μαζί μου να ενωθείς
Δεν είσαι από ‘δω, είσαι απ’ άγνωστα μέρη
σ’ έχει στείλει ένα αστέρι να με νιώθεις
και να μ’ αγαπάς
μια προσευχή, μια ευχή σ’ ένα αστέρι
που κανένας δεν ξέρει, σ’ έχει φέρει
για να μ’ αγαπάς.
Τίποτα δε φοβάμαι πια, σφιχτά κλείνω τα μάτια
σ’ αφήνω να με οδηγείς σ’ άγνωστα μονοπάτια
Εσύ ‘σαι μόνο που μπορείς
Να μπαίνεις στη σιωπή μου
Ν’ ακούς την κάθε σκέψη μου
πριν να στην πει η φωνή μου
Δεν είσαι από `δω, είσαι απ’ άγνωστα μέρη
σ’ έχει στείλει ένα αστέρι να με νιώθεις
και να μ’ αγαπάς
μια προσευχή, μια ευχή σ’ ένα αστέρι
που κανένας δεν ξέρει, σ’ έχει φέρει
για να μ’ αγαπάς
|
Den kséro apó pu érchese,
de miázis me kanéna
Ma pántote perímena, me písti pos tha `rthis
Mia thálassa perpátises, gia ména ke gia séna
Ta kímata isíchases, mazí mu na enothis
Den ise apó ‘do, ise ap’ ágnosta méri
s’ échi stili éna astéri na me nióthis
ke na m’ agapás
mia prosefchí, mia efchí s’ éna astéri
pu kanénas den kséri, s’ échi féri
gia na m’ agapás.
Típota de fováme pia, sfichtá klino ta mátia
s’ afíno na me odigis s’ ágnosta monopátia
Esí ‘se móno pu boris
Na benis sti siopí mu
N’ akus tin káthe sképsi mu
prin na stin pi i foní mu
Den ise apó `do, ise ap’ ágnosta méri
s’ échi stili éna astéri na me nióthis
ke na m’ agapás
mia prosefchí, mia efchí s’ éna astéri
pu kanénas den kséri, s’ échi féri
gia na m’ agapás
|
