Σύνορα κλειστά,
σπίτια χωριστά
Μα πότε στ’ όνειρά μου,
πότε εδώ μπροστά μου
Έρχεσαι κρυφά…
Όρια ψυχής,
ίχνος αντοχής
Δύσκολα για μένα,
σίγουρα για σένα
Τέλος εποχής…
Μια φορά και έναν καιρό
Δε φεύγω μου ‘πες και να θέλεις
Κι από τότε ως εδώ
Τα υπόλοιπα τα ξέρεις…
Μια φορά και έναν καιρό
Δε φεύγω μου ‘πες το θυμάμαι
Και από τότε το ‘χω αυτό
Να πιστεύω ότι να `ναι…
Σύνορα διπλά,
μέσα στα τυφλά
Μέσα από τους ήχους
να μου βάζεις γρίφους
Γράμματα ψιλά…
Όρια ζωής,
κοίτα εδώ να δεις
Πάω και όπου πάει
και αν δε σου βαστάει
Τρέχα να σωθείς…
|
Sínora klistá,
spítia choristá
Ma póte st’ ónirá mu,
póte edó brostá mu
Έrchese krifá…
Όria psichís,
íchnos antochís
Dískola gia ména,
sígura gia séna
Télos epochís…
Mia forá ke énan keró
De fevgo mu ‘pes ke na thélis
Ki apó tóte os edó
Ta ipólipa ta kséris…
Mia forá ke énan keró
De fevgo mu ‘pes to thimáme
Ke apó tóte to ‘cho aftó
Na pistevo óti na `ne…
Sínora diplá,
mésa sta tiflá
Mésa apó tus íchus
na mu vázis grífus
Grámmata psilá…
Όria zoís,
kita edó na dis
Páo ke ópu pái
ke an de su vastái
Trécha na sothis…
|