|
Πόσο κουτοί είμαστε οι δυο πόσο κουτοί
ενώ η ζωή μας είναι τόσο λιγοστή
εμείς την παίρνουμε στα σοβαρά
λες και θα ζήσουμε κι άλλη φορά
Και δε σκεφτόμαστε το χρόνο που κυλά
να τον περάσουμε χαρούμενα κι απλά
και τον γεμίζουμε στη συμφορά
λες και θα ζήσουμε κι άλλη φορά
Μια φορά μονάχα ζούμε
όλοι ερχόμαστε και γρήγορα περνούμε
μια φορά μονάχα ζούμε
στον κόσμο αυτό και γι’ αυτό
Η ζωή μας κάθε μέρα κάθε βράδυ
ας κυλάει μες στο γέλιο μες στο χάδι
γιατί όλοι σοβαρά ας το σκεφτούμε
μια φορά μονάχα ζούμε
Ενώ μι’ αγάπη μας τυλίγει αληθινή
κι είν’ η ζωή μας σαν τον ήλιο φωτεινή
λένε τα χείλη μας λόγια πικρά
λες και θα ζήσουμε κι άλλη φορά
Κι οι δυο δεν το `χουμε ποτέ συλλογιστεί
ότι θα σπάσει της ζωής μας η κλωστή
και τυραννιόμαστε τόσο σκληρά
λες και θα ζήσουμε κι άλλη φορά
Μια φορά μονάχα ζούμε
όλοι ερχόμαστε και γρήγορα περνούμε
μια φορά μονάχα ζούμε
στον κόσμο αυτό και γι’ αυτό
Η ζωή μας κάθε μέρα κάθε βράδυ
ας κυλάει μες στο γέλιο μες στο χάδι
γιατί όλοι σοβαρά ας το σκεφτούμε
μια φορά μονάχα ζούμε
|
Póso kuti imaste i dio póso kuti
enó i zoí mas ine tóso ligostí
emis tin pernume sta sovará
les ke tha zísume ki álli forá
Ke de skeftómaste to chróno pu kilá
na ton perásume charumena ki aplá
ke ton gemízume sti simforá
les ke tha zísume ki álli forá
Mia forá monácha zume
óli erchómaste ke grígora pernume
mia forá monácha zume
ston kósmo aftó ke gi’ aftó
I zoí mas káthe méra káthe vrádi
as kilái mes sto gélio mes sto chádi
giatí óli sovará as to skeftume
mia forá monácha zume
Enó mi’ agápi mas tilígi alithiní
ki in’ i zoí mas san ton ílio fotiní
léne ta chili mas lógia pikrá
les ke tha zísume ki álli forá
Ki i dio den to `chume poté sillogisti
óti tha spási tis zoís mas i klostí
ke tiranniómaste tóso sklirá
les ke tha zísume ki álli forá
Mia forá monácha zume
óli erchómaste ke grígora pernume
mia forá monácha zume
ston kósmo aftó ke gi’ aftó
I zoí mas káthe méra káthe vrádi
as kilái mes sto gélio mes sto chádi
giatí óli sovará as to skeftume
mia forá monácha zume
|
