Χέρι ψάχνεται και πάει
να βρει χέρι ν’ αγαπάει,
να το βρει στο όνειρό του,
να το νιώσει για δικό του.
Κι αν το βρει στ’ απωθημένα
του ζητά να γίνουν ένα
και με πλώρη το φεγγάρι
το τραβάει και σαλπάρει.
Έρωτας, έρωτας,
έρωτας είναι το πάθος.
Έρωτας, μαχαιριά
κι η πληγή της άγριο βάθος.
Έρωτας, έρωτας,
έρωτας είναι το πάθος.
Έρωτας και φωτιά,
έρωτας και μέγα λάθος.
Χέρι στα ψηλά πετάει
με το χέρι που κρατάει
και φωτίζει το κενό του
με τον πόθο στο πλευρό του.
Κι όταν στη χαρά το πάει,
με φιλί το ξεγελάει,
να ’χει εικόνα στην καρδιά του,
να νικά τη μοναξιά του
|
Chéri psáchnete ke pái
na vri chéri n’ agapái,
na to vri sto óniró tu,
na to niósi gia dikó tu.
Ki an to vri st’ apothiména
tu zitá na ginun éna
ke me plóri to fengári
to travái ke salpári.
Έrotas, érotas,
érotas ine to páthos.
Έrotas, macheriá
ki i pligí tis ágrio váthos.
Έrotas, érotas,
érotas ine to páthos.
Έrotas ke fotiá,
érotas ke méga láthos.
Chéri sta psilá petái
me to chéri pu kratái
ke fotízi to kenó tu
me ton pótho sto plevró tu.
Ki ótan sti chará to pái,
me filí to ksegelái,
na ’chi ikóna stin kardiá tu,
na niká ti monaksiá tu
|