Εγώ να σ’ αγαπώ να λέω για σένα όπου βρεθώ
και στα ξενύχτια που περνώ να σ’ έχω στο μυαλό
κι εσύ για όλα αυτά ν’ αδιαφορείς κανονικά
τα βλέπεις φυσιολογικά
Και τα σκέφτομαι όλα απόψε πάλι και τρελαίνομαι
που ακόμα σ’ αγαπάω και παιδεύομαι
Πες μου μια καλή κουβέντα έτσι για τα μάτια
άλλοι κόβονται για μένα γίνονται κομμάτια
Δε ζητώ παραμυθένια πλούτη και παλάτια
Πες μου μια καλή κουβέντα έτσι για τα μάτια
Εγώ να μη μπορώ χωρίς εσένα ούτε λεπτό
όταν μου λείπεις τι περνώ το ξέρω μόνο εγώ
κι εσύ για όλα αυτά ν’ αδιαφορείς κανονικά
τα βλέπεις φυσιολογικά
Και τα σκέφτομαι όλα απόψε πάλι και τρελαίνομαι
που ακόμα σ’ αγαπάω και παιδεύομαι
Πες μου μια καλή κουβέντα έτσι για τα μάτια
άλλοι κόβονται για μένα γίνονται κομμάτια
Δε ζητώ παραμυθένια πλούτη και παλάτια
Πες μου μια καλή κουβέντα έτσι για τα μάτια
|
Egó na s’ agapó na léo gia séna ópu vrethó
ke sta kseníchtia pu pernó na s’ écho sto mialó
ki esí gia óla aftá n’ adiaforis kanoniká
ta vlépis fisiologiká
Ke ta skéftome óla apópse páli ke trelenome
pu akóma s’ agapáo ke pedevome
Pes mu mia kalí kuvénta étsi gia ta mátia
álli kóvonte gia ména ginonte kommátia
De zitó paramithénia pluti ke palátia
Pes mu mia kalí kuvénta étsi gia ta mátia
Egó na mi boró chorís eséna ute leptó
ótan mu lipis ti pernó to kséro móno egó
ki esí gia óla aftá n’ adiaforis kanoniká
ta vlépis fisiologiká
Ke ta skéftome óla apópse páli ke trelenome
pu akóma s’ agapáo ke pedevome
Pes mu mia kalí kuvénta étsi gia ta mátia
álli kóvonte gia ména ginonte kommátia
De zitó paramithénia pluti ke palátia
Pes mu mia kalí kuvénta étsi gia ta mátia
|