Στο μονοπάτι σαν θα βγεις,
Μιας ανοιξιάτικης αυγής,
Να μη ξεχάσεις να της πεις
Μια καλημέρα της ζωής
Μια καλημέρα είν’ αυτή
Πες τη κι ας πέσει χάμω
Πες τη κι ας πέσει χάμω
Παλάτια χτίζουν οι θεοί
κι εμείς πάνω στην άμμο
κι εμείς πάνω στην άμμο
Με τα χαράματα σαν βγεις
Από την πόρτα της ζωής
Μια καλημέρα να της πεις
Κι ας είσαι μόνος μες στη γη
Μια καλημέρα είν’ αυτή
Πες τη κι ας πέσει χάμω
Πες τη κι ας πέσει χάμω
Παλάτια χτίζουν οι θεοί
κι εμείς πάνω στην άμμο
κι εμείς πάνω στην άμμο
|
Sto monopáti san tha vgis,
Mias aniksiátikis avgís,
Na mi ksechásis na tis pis
Mia kaliméra tis zoís
Mia kaliméra in’ aftí
Pes ti ki as pési chámo
Pes ti ki as pési chámo
Palátia chtízun i thei
ki emis páno stin ámmo
ki emis páno stin ámmo
Me ta charámata san vgis
Apó tin pórta tis zoís
Mia kaliméra na tis pis
Ki as ise mónos mes sti gi
Mia kaliméra in’ aftí
Pes ti ki as pési chámo
Pes ti ki as pési chámo
Palátia chtízun i thei
ki emis páno stin ámmo
ki emis páno stin ámmo
|