Πέρασα να σου πω μια καλησπέρα
πόσα φεγγάρια απ’ τη ζωή σου πέρα
ποιος είπε ότι η απόσταση λυτρώνει
βασίλισσα εσύ κι εγώ το πιόνι
Το πιο γλυκό σου χάρισέ μου βλέμμα
η αλήθεια είναι πως διψώ για ψέμα
αχ είναι η αγάπη μου για σένα
μαχαίρι που πληγώνει μόνο εμένα
Σ’ ένα σεντόνι ομίχλης τυλιγμένη
λόγια παλιά θυμάσαι μεθυσμένη
δεν κάνεις όνειρα αν δε ζεις το τώρα
πέσε πάνω στην άνοιξη με φόρα
Πέρασα να σου πω μια καλησπέρα
Πόσα φεγγάρια απ’ τη ζωή μου πέρα
δεν ξέρω τι περνάει και τι θα μείνει
μα θα `ρχομαι κοντά σου ό,τι κι αν γίνει
|
Pérasa na su po mia kalispéra
pósa fengária ap’ ti zoí su péra
pios ipe óti i apóstasi litróni
vasílissa esí ki egó to pióni
To pio glikó su chárisé mu vlémma
i alíthia ine pos dipsó gia pséma
ach ine i agápi mu gia séna
macheri pu pligóni móno eména
S’ éna sentóni omíchlis tiligméni
lógia paliá thimáse methisméni
den kánis ónira an de zis to tóra
pése páno stin ániksi me fóra
Pérasa na su po mia kalispéra
Pósa fengária ap’ ti zoí mu péra
den kséro ti pernái ke ti tha mini
ma tha `rchome kontá su ó,ti ki an gini
|