Παραδέχομαι πως φταίω για ότι έγινε
μα ανάμεσά μας τώρα κοίτα τι έμεινε
όλο στάχτες αναμνήσεις και δυο λέξεις
που θυμίζουνε πως δε θα επιστρέψεις
Μια καρδιά που σ’ αγαπάει
καταδικασμένη πάει
μη γυρνάς το πρόσωπό σου
εγώ είμαι ο άνθρωπός σου
Μια καρδιά που σ’ αγαπάει
καταδικασμένη πάει
μια ευκαιρία δωσ’ μου μόνο
κοίτα με πως μετανιώνω
Παραδέχομαι σαν άντρας πως ευθύνομαι
μα μπροστά σου σαν μικρό παιδί αφήνομαι
δίχως στάλα εγωισμού για σένα δάκρυζα
και δεν ντρέπομαι που τόσο σε αγάπησα
Μια καρδιά που σ’ αγαπάει
καταδικασμένη πάει
μη γυρνάς το πρόσωπό σου
εγώ είμαι ο άνθρωπός σου
Μια καρδιά που σ’ αγαπάει
καταδικασμένη πάει
μια ευκαιρία δωσ’ μου μόνο
κοίτα με πως μετανιώνω
|
Paradéchome pos fteo gia óti égine
ma anámesá mas tóra kita ti émine
ólo stáchtes anamnísis ke dio léksis
pu thimízune pos de tha epistrépsis
Mia kardiá pu s’ agapái
katadikasméni pái
mi girnás to prósopó su
egó ime o ánthropós su
Mia kardiá pu s’ agapái
katadikasméni pái
mia efkería dos’ mu móno
kita me pos metanióno
Paradéchome san ántras pos efthínome
ma brostá su san mikró pedí afínome
díchos stála egismu gia séna dákriza
ke den ntrépome pu tóso se agápisa
Mia kardiá pu s’ agapái
katadikasméni pái
mi girnás to prósopó su
egó ime o ánthropós su
Mia kardiá pu s’ agapái
katadikasméni pái
mia efkería dos’ mu móno
kita me pos metanióno
|