|
Μια Κυριακή απόγευμα
μου είπες σ’ αγαπάω
πιωμένος φως, ωδές χαράς
άρχισα να κερνάω
Μια Κυριακή απόγευμα
ζαλίστηκε όλη η πλάση
την άνοιξη του στήθους σου
έσκυψε ν’ αγκαλιάσει
Αχ και να μπορούσα
σ’ όλους τους γύρω μου
απλόχερα να δώσω
λίγη απ’ τη χαρά
που ένιωσα απ’ το πιωμένο
σ’ αγαπώ σου
Μια Κυριακή απόγευμα
με μέθυσες και πάλι
σπαρακτικά ερωτόλογα
μου είπες μες στη ζάλη
Μια Κυριακή απόγευμα
γλεντούσε η μοναξιά μου
μέχρι που μου πες σ’ αγαπώ κι
ήρθε το φως μπροστά μου
Μια Κυριακή απόγευμα
μου είπες μεθυσμένη
η αγάπη σου θα δίνει φως
για εφτά ζωές θα μένει
Μια Κυριακή απόγευμα
χωρίς αμφιβολία
σε άκουσαν τα κύματα
και φέραν τρικυμία
|
Mia Kiriakí apógevma
mu ipes s’ agapáo
pioménos fos, odés charás
árchisa na kernáo
Mia Kiriakí apógevma
zalístike óli i plási
tin ániksi tu stíthus su
éskipse n’ agkaliási
Ach ke na borusa
s’ ólus tus giro mu
aplóchera na dóso
lígi ap’ ti chará
pu éniosa ap’ to pioméno
s’ agapó su
Mia Kiriakí apógevma
me méthises ke páli
sparaktiká erotóloga
mu ipes mes sti záli
Mia Kiriakí apógevma
glentuse i monaksiá mu
méchri pu mu pes s’ agapó ki
írthe to fos brostá mu
Mia Kiriakí apógevma
mu ipes methisméni
i agápi su tha díni fos
gia eftá zoés tha méni
Mia Kiriakí apógevma
chorís amfivolía
se ákusan ta kímata
ke féran trikimía
|
