Μες στην ασχήμια του μυαλού σας σαραβάλιασα
μα δεν ανήκω στο δικό σας το βασίλειο
κι αφού μισό αιώνα γνώμη πια δεν άλλαξα
κάντε πιο πέρα μη μου κρύβεται τον ήλιο
Μία γωνιά ελευθερία θέλω μόνο
για να μυρίσω τη φωτιά όταν θα ανάβει
να ξαπλώσω στη βροχή να ξεδιψάσω
το μυαλό μου μες στο λούκι σας πριν χάσω
Μια μυτιά απ’ οξυγόνο να γουστάρω
πόσο κάνουν λίγες τζούρες να τις πάρω
μία γωνιά ελευθερία, ένα δέντρο
κι όχι αυτή που θα με πάει στον Άγιο Πέτρο
Μέσα στην μούχλα του μυαλού σας χρώμα άλλαξα
αυτή η βρωμιά όχι πως έγινα δικός σας
μα εγώ δε θέλω τη δική σας εξορία
μη μου στερείτε την δική μου ελευθερία
Μια μυτιά απ’ οξυγόνο να γουστάρω
πόσο κάνουν λίγες τζούρες να τις πάρω
μία γωνιά ελευθερία, ένα δέντρο
κι όχι αυτή που θα με πάει στον Άγιο Πέτρο
|
Mes stin aschímia tu mialu sas saraváliasa
ma den aníko sto dikó sas to vasílio
ki afu misó eóna gnómi pia den állaksa
kánte pio péra mi mu krívete ton ílio
Mía goniá elefthería thélo móno
gia na miríso ti fotiá ótan tha anávi
na ksaplóso sti vrochí na ksedipsáso
to mialó mu mes sto luki sas prin cháso
Mia mitiá ap’ oksigóno na gustáro
póso kánun líges tzures na tis páro
mía goniá elefthería, éna déntro
ki óchi aftí pu tha me pái ston Άgio Pétro
Mésa stin muchla tu mialu sas chróma állaksa
aftí i vromiá óchi pos égina dikós sas
ma egó de thélo ti dikí sas eksoría
mi mu sterite tin dikí mu elefthería
Mia mitiá ap’ oksigóno na gustáro
póso kánun líges tzures na tis páro
mía goniá elefthería, éna déntro
ki óchi aftí pu tha me pái ston Άgio Pétro
|