Μια νύχτα το κορμί σου
στα χέρια μου θα λιώσει, αγόρι που γελάς.
Μια νύχτα που φεγγάρια
θα έχουνε ματώσει το στόμα που φιλάς.
Μια νύχτα στο μυαλό σου
βαθιές πληγές θ’ ανοίξω κι αγιάτρευτα σημάδια.
Την ώρα που τραγούδια
θα λένε στην αγάπη του έρωτα τα ράδια.
Μια νύχτα θα σε πάρω
με φόντο τον καθρέφτη που μέσα του κοιτάς.
Μια νύχτα που η ψυχή σου
στην άβυσσο θα πέφτει κι εσύ θα μ’ αγαπάς.
Μια νύχτα τη ζωή σου
θα κάνω λοταρία και ζάρια θα την παίξω.
Την ώρα που θα γράφει
το φως στη τζαμαρία πως ξημερώνει έξω.
|
Mia níchta to kormí su
sta chéria mu tha liósi, agóri pu gelás.
Mia níchta pu fengária
tha échune matósi to stóma pu filás.
Mia níchta sto mialó su
vathiés pligés th’ anikso ki agiátrefta simádia.
Tin óra pu tragudia
tha léne stin agápi tu érota ta rádia.
Mia níchta tha se páro
me fónto ton kathréfti pu mésa tu kitás.
Mia níchta pu i psichí su
stin ávisso tha péfti ki esí tha m’ agapás.
Mia níchta ti zoí su
tha káno lotaría ke zária tha tin pekso.
Tin óra pu tha gráfi
to fos sti tzamaría pos ksimeróni ékso.
|