Ω, ω, μια πεντάμορφη τσιγγάνα
τριγυρνάει στη γειτονιά, τριγυρνάει στη γειτονιά.
Ξετρελαίνει, ξεμυαλίζει κι όλο το ντουνιά
ζαλίζει με τη φλογερή ματιά.
Λέει τη μοίρα, το φλιτζάνι,
ξέρει μάγια για να κάνει και να ρίχνει τα χαρτιά
Λέει τη μοίρα, το φλιτζάνι,
ξέρει μάγια για να κάνει, αχ, τσιγγάνα μου γλυκιά.
Ω, ω, έλα όμορφη τσιγγάνα
να μου πεις το ριζικό, να μου πεις το ριζικό.
Έλα και θα σ’ ασημώσω,
πες αν ξανανταμώσω με τον άντρα π’ αγαπώ.
Έλα πες μου το φλιτζάνι,
αν θα βάλουμε στεφάνι με τον άντρα π’ αγαπώ.
Έλα πες μου το φλιτζάνι,
αν θα βάλουμε στεφάνι με τον άντρα π’ αγαπώ.
|
O, o, mia pentámorfi tsingána
trigirnái sti gitoniá, trigirnái sti gitoniá.
Ksetreleni, ksemialízi ki ólo to ntuniá
zalízi me ti flogerí matiá.
Léi ti mira, to flitzáni,
kséri mágia gia na káni ke na ríchni ta chartiá
Léi ti mira, to flitzáni,
kséri mágia gia na káni, ach, tsingána mu glikiá.
O, o, éla ómorfi tsingána
na mu pis to rizikó, na mu pis to rizikó.
Έla ke tha s’ asimóso,
pes an ksanantamóso me ton ántra p’ agapó.
Έla pes mu to flitzáni,
an tha válume stefáni me ton ántra p’ agapó.
Έla pes mu to flitzáni,
an tha válume stefáni me ton ántra p’ agapó.
|