Μάζεψα μέσα μου
την καρδιά μου χρώματα, εικόνες, εποχές
Γείρε πάνω μου, να γλυκάνω
του φόβου σου τις αστραπές
Να καώ μέσα μου
και να γίνω το πιο ωραίο δειλινό
Να σε δω μάτια μου
ν’ αγναντεύεις
Μια πυρκαγιά, στης ζωής το παράθυρο
να μας κρατά μαζί
θέλει η καρδιά, να περάσει στο άπειρο
μέσα από μια στιγμή
Άξιζε που έπινα
τόσα ξένα τόση αρμύρα στο φιλί
μέχρι που έγινα, πλάι σ’ εσένα
ένας τόπος, μια σκεπή
γείρε πάνω μου
καίω εμένα να ‘χεις φωτιά να ζεσταθείς
να μπορείς γέλιο μου ν’ ανατέλλεις
Μια πυρκαγιά, στης ζωής το παράθυρο
να μας κρατά μαζί
Θέλει η καρδιά, να περάσει στο αύριο
μέσα από μια στιγμή
|
Mázepsa mésa mu
tin kardiá mu chrómata, ikónes, epochés
Gire páno mu, na glikáno
tu fóvu su tis astrapés
Na kaó mésa mu
ke na gino to pio oreo dilinó
Na se do mátia mu
n’ agnantevis
Mia pirkagiá, stis zoís to paráthiro
na mas kratá mazí
théli i kardiá, na perási sto ápiro
mésa apó mia stigmí
Άksize pu épina
tósa kséna tósi armíra sto filí
méchri pu égina, plái s’ eséna
énas tópos, mia skepí
gire páno mu
keo eména na ‘chis fotiá na zestathis
na boris gélio mu n’ anatéllis
Mia pirkagiá, stis zoís to paráthiro
na mas kratá mazí
Théli i kardiá, na perási sto avrio
mésa apó mia stigmí
|