Μια σκάλα είσαι, βρε ζωή,
μπαμπέσικα στημένη,
που άλλος φτάνει στα ψηλά, αχ, ζωή
και άλλος κατεβαίνει.
Ζωή, μπαμπέσα, μ’ έριξες
στα κάτω να κυκλοφορώ,
πες μου γιατί μου το `κρυψες
πως είχες και κατήφορο.
Κάθε σκαλί σου, βρε ζωή,
λαδιές είναι γεμάτο
κι όποιος γλιστρίσει δηλαδή, αχ, ζωή,
τον φέρνεις από κάτω.
Ζωή, μπαμπέσα, μ’ έριξες
στα κάτω να κυκλοφορώ,
πες μου γιατί μου το `κρυψες
πως είχες και κατήφορο.
|
Mia skála ise, vre zoí,
babésika stiméni,
pu állos ftáni sta psilá, ach, zoí
ke állos kateveni.
Zoí, babésa, m’ érikses
sta káto na kikloforó,
pes mu giatí mu to `kripses
pos iches ke katíforo.
Káthe skalí su, vre zoí,
ladiés ine gemáto
ki ópios glistrísi diladí, ach, zoí,
ton férnis apó káto.
Zoí, babésa, m’ érikses
sta káto na kikloforó,
pes mu giatí mu to `kripses
pos iches ke katíforo.
|