Μια σταγόνα όσα έμαθα
ήταν μια σταγόνα
πέρασαν χρόνια
κι ο κόσμος αίνιγμα
κρατά κρυφό το φως
μονοπάτια όσα έζησα
δρόμοι δίχως τέλος
τα δυο μου μάτια
ποτέ δεν μπόρεσαν
να δουν την άκρη τ’ ουρανού
καρδιά μου όλα τα ζητάς
κι όλα τα θέλεις
στον κόσμο βγαίνεις
και τ’ αστέρια κυνηγάς
καρδιά μου όλα τα μετράς
κι η γη μικραίνει
κι όλο μακραίνει
το ταξίδι που αρχινάς
όλα τα θέλεις
καρδιά μου όλα τα ζητάς
Ποιος μετράει
χρόνια το άπειρο
κι έτσι προχωράει
για όσα δεν ξέρω τον κόσμο έψαξα
γι’ αυτό ακόμα ζω
μια σταγόνα όσα έμαθα
ήταν μια σταγόνα
τα δυο μου μάτια
ποτέ δεν μπόρεσαν
να δουν την άκρη τ’ ουρανού..
|
Mia stagóna ósa ématha
ítan mia stagóna
pérasan chrónia
ki o kósmos enigma
kratá krifó to fos
monopátia ósa ézisa
drómi díchos télos
ta dio mu mátia
poté den bóresan
na dun tin ákri t’ uranu
kardiá mu óla ta zitás
ki óla ta thélis
ston kósmo vgenis
ke t’ astéria kinigás
kardiá mu óla ta metrás
ki i gi mikreni
ki ólo makreni
to taksídi pu archinás
óla ta thélis
kardiá mu óla ta zitás
Pios metrái
chrónia to ápiro
ki étsi prochorái
gia ósa den kséro ton kósmo épsaksa
gi’ aftó akóma zo
mia stagóna ósa ématha
ítan mia stagóna
ta dio mu mátia
poté den bóresan
na dun tin ákri t’ uranu..
|