|
Το κορμί πλαγιάζει στο χώμα και τα βουνά χαράζονται
σηκώνεις τον δεξί αγκώνα και τα νερά ταράζονται.
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού ε! Παλικαρού,
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού στην απαλάμη του Θεού.
Η κεφαλή στον Άθω γέρνει σαν το κρυφό μυστήριο,
η μια σου χέρα βράχια σπέρνει στης Μάνης το μαρτύριο.
Παλικαρού Παλικαρού στην απαλάμη του Θεού.
Αχόρταγο βαθύ πηγάδι ανοίγεται στα Κύθηρα
και στέλνει μήνυμα το βράδυ της ξάγρυπνης στη Μήθυμνα.
Τα γυμνά σου πόδια στην Κρήτη ακούμπησαν τον φοίνικα
κατέβηκα απ’ τον Ψηλορείτη, σε φίλησα και γίνηκα.
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού ε! Παλικαρού,
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού στην απαλάμη του Θεού.
|
To kormí plagiázi sto chóma ke ta vuná charázonte
sikónis ton deksí agkóna ke ta nerá tarázonte.
Palikaru Palikaru Palikaru e! Palikaru,
Palikaru Palikaru Palikaru stin apalámi tu Theu.
I kefalí ston Άtho gérni san to krifó mistírio,
i mia su chéra vráchia spérni stis Mánis to martírio.
Palikaru Palikaru stin apalámi tu Theu.
Achórtago vathí pigádi anigete sta Kíthira
ke stélni mínima to vrádi tis kságripnis sti Míthimna.
Ta gimná su pódia stin Kríti akubisan ton finika
katévika ap’ ton Psiloriti, se fílisa ke ginika.
Palikaru Palikaru Palikaru e! Palikaru,
Palikaru Palikaru Palikaru stin apalámi tu Theu.
|
