Άγνωστοι φόβοι στο μυαλό σου πολεμούν,
με τις σκιές που θολά σε καλύπτουν κάθε βράδυ.
Ανυποψίαστοι περαστικοί γελούν μαζί σου,
μα τους ανέχεσαι παθητικά με τη σιωπή σου.
Μια συνουσία μυστική,
μια συνουσία μυστική της διαφθοράς,
χώροι στενοί μες στη μιζέρια,
δε νιώθεις τίποτα.
Πετάς τα ρούχα σου ψηλά,
γυμνός μες τη χαρά σου,
κρατάς τη λύπη σου μακριά,
δε νιώθεις τίποτα.
|
Άgnosti fóvi sto mialó su polemun,
me tis skiés pu tholá se kalíptun káthe vrádi.
Anipopsíasti perastiki gelun mazí su,
ma tus anéchese pathitiká me ti siopí su.
Mia sinusía mistikí,
mia sinusía mistikí tis diafthorás,
chóri steni mes sti mizéria,
de nióthis típota.
Petás ta rucha su psilá,
gimnós mes ti chará su,
kratás ti lípi su makriá,
de nióthis típota.
|